“The question is not, Can they reason? nor Can they talk? but, Can they suffer?” Jeremy Bentham (1748-1832)
Door het monument voor dieren, Animal Farm, hopen we dat het publiek even stil staat bij de rol van het dier in hun leven. Meer specifiek naar de kwaliteit van het leven van het dier op hun bord. De titel verwijst naar het boek van George Orwell uit 1945, over een groep dieren die niet langer slaaf van de mensheid wil zijn en de macht in eigen handen pakt.
We zijn al eeuwenlang vleeseters. In de Late Middeleeuwen was Nederland nog een relatief dunbevolkt gebied, met veel weilanden waar dieren nog gewoon konden grazen. Per hoofd van de bevolking at men toen ongeveer 100 kilo vlees. Aan het begin van de negentiende eeuw was dat door de bevolkingsgroei gedaald tot 16 kilo per jaar. De afgelopen eeuw steeg de vleesconsumptie weer drastisch. In 2019 aten we 77 kilo vlees per persoon per jaar. Om aan die gigantische hoeveelheid vlees te kunnen voldoen, hokken we het vee op en spuiten we ze vol met groeihormonen en antibiotica. Doordat de meeste bacteriën uiteindelijk immuun worden, en door de slechte leefomstandigheden van de dieren breken er ziektes en epidemieën uit. Waardoor massa’s beesten op gruwelijke wijze geruimd moeten worden. Hun levens zijn daardoor zinloos en respectloos verspild. Hierover verhaalt dit monument. Het hoopt gedachten, gesprekken en discussies in gang te zetten over respect voor dieren, voedsel en leefomgeving. En de haan…hij kraaide drie keer.
Deze installatie is ontwikkeld en uitgevoerd door Meg Mercx & Rob Verwer mei 2021 in opdracht van MIKC|Perron1 Delden voor de kunstmanifestaties BLIKveld Unexpected artworks-Tracks-Work in situ t/m eind september 2021
Meewerkende kunstenaars: Lasity Last– Kees Bierman – Marko de Kok – Manuela Fersen – CP Berbée / Ad de Laat- Meg Mercx / Rob Verwer
“The question is not, Can they reason? nor Can they talk? but, Can they suffer?” Jeremy Bentham (1748-1832)
artist impression Monumentje Animal Farm ( © Rob Verwer en Meg Mercx)
I. link met archeologie
Nederland en ook Delden en omgeving zijn al eeuwenlang een gebied waar vee geproduceerd en geconsumeerd wordt: in de oudheid werden dieren voor allerlei doeleinden gebruikt: bijvoorbeeld voor het ploegen van het veld, de strijd op het slagveld, als voedsel en als offer aan de goden. Hierbij had de mens een symbiotische relatie met het dier: mens en dier hadden elkaar nodig. Dieren werden bejaagd, getemd, als gezelschapsdier gehouden en zelfs aanbeden. “Het merendeel van het dierlijke bot dat voorkomt op archeologische vindplaatsen wordt gevormd door slachtafval en de resten van voedselbereiding en maaltijden. Dit regelmatig door de slachtbijl gefragmenteerde bot met hak-, snij- en zaagsporen komt overal in bewoningslagen voor, vaak ook geconcentreerd in afvallagen, beerputten of in onbruik geraakte greppels en waterputten. Behalve in de vorm van skeletten en als slachtafval of maaltijdresten, kan dierlijk bot ook in een menselijk graf of in een crematie worden aangetroffen als bijgift of als restant van een dodenmaaltijd “
Cliché: Librairie des Colporteurs, vroege middeleeuwen.
“Resten van dieren uit archeologische opgravingen maken een reconstructie mogelijk van de natuurlijke omgeving van de mens in het verleden en van het gebruik dat mensen maakten van dieren en dierlijke producten. Daarmee scheppen ze tevens een beeld van die mens zelf.” Bron: archeologie en resten van dieren. Rijksdienst voor het cultureel erfgoed
II. duidelijke landmark in de omgeving
Het monument voor dieren, Animal Farm, is opgebouwd uit een stapeling van zwarte geabstraheerde karkassen van dieren. Het werk tekent zich als een duidelijk zwarte schaduw af tegen de contrasterende, natuurlijke achtergrond. De kleur zwart is gekozen in associatie met de dood en verbeeldt tevens de schaduwzijde van het dierenbestaan. Het monument is letterlijk en figuurlijk een veestapel. Het werk wordt ca. 3m hoog, 2m 40 breed en is gedeeltelijk in de grond gegraven. Rondom deze stapeling steken nog diverse overblijfselen en restpartijen van ledematen en karkassen uit de grond. Die verwijzen naar de slordigheid en onverschilligheid t.o.v. de geofferde dierenlevens door de consument.
III. maatschappelijke relevant. Signaalfunctie?
We are all victims of the violence that animals suffer… their liberation is also our liberation.
George Bernard Shaw, Nobelprijswinnaar literatuur (1925), 1856-1950
Door het monument voor dieren, Animal Farm, hopen we dat het publiek even stil staat bij de rol van het dier in hun leven. Meer specifiek naar de kwaliteit van het leven van het dier op hun bord. De titel verwijst naar het boek van George Orwell uit 1945, over een groep dieren die niet langer slaaf van de mensheid wil zijn en de macht in eigen handen pakt.
We zijn al eeuwenlang vleeseters. In de Late Middeleeuwen was Nederland nog een relatief dunbevolkt gebied, met veel weilanden waar dieren nog gewoon konden grazen. Per hoofd van de bevolking at men toen ongeveer 100 kilo vlees. Aan het begin van de negentiende eeuw was dat door de bevolkingsgroei gedaald tot 16 kilo per jaar. De afgelopen eeuw steeg de vleesconsumptie weer drastisch. In 2019 aten we 77 kilo vlees per persoon per jaar. Om aan die gigantische hoeveelheid vlees te kunnen voldoen, hokken we het vee op en spuiten we ze vol met groeihormonen en antibiotica. Doordat de meeste bacteriën uiteindelijk immuun worden, en door de slechte leefomstandigheden van de dieren breken er ziektes en epidemieën uit. Waardoor massa’s beesten op gruwelijke wijze geruimd moeten worden. Hun levens zijn daardoor zinloos en respectloos verspild. Hierover verhaalt dit monument. Het hoopt gedachten, gesprekken en discussies in gang te zetten over respect voor dieren, voedsel en leefomgeving.
“Het spreekt niet vanzelf, zo denkt men nu, dat mensen een radicaal onderscheid maken tussen henzelf en de dierenwereld en dat ze dieren op een verregaande manier overheersen en exploiteren. Attitudes tegenover dieren worden integendeel als veranderlijk gezien, als cultureel bepaald. Om dat aan te tonen wordt niet alleen een beroep gedaan op de sociologie of de antropologie, maar ook op de geschiedenis.” Bron: DIEREN EN GESCHIEDENIS CA.Davids
IV participatie van publiek
Het monument Animal Farm wil een monument van verandering & hoop zijn. Daarom willen we tegen het einde van de expositie samen met het publiek een of meerdere karkassen weer bekleden met huid d.m.v. houten latjes. Zodat het dier weer dierwaardig wordt. Binnen in ieder karkas ‘klopt’ het hart van het beest, gevuld met jawel, de diervriendelijke voornemens van het publiek. Het betimmerde beest kan geplaatst worden op een geschikte publieke plek in het gemeentehuis of in het buurthuis. Of bijvoorbeeld verloot worden onder liefhebbers. Hiervoor kunnen oproepen geplaatst worden op social media en in de pers.
V materiaal zoveel mogelijk recyclen of recyclebaar.
Voor het monument Animal Farm is het meeste hout dat we gebruiken herbruikbaar of reeds gerecycled. Verder houden wij van restpartijen, buitenbeentjes en afvalmateriaal.
Dit Landart project is ontworpen door Meg Mercx en Rob Verwer n.av. een oproep van Kunst Station Delden.
Over de makers: Meg Mercx & Rob Verwer zijn beide Kunstenmakers. Zij geobsedeerd doorheen de mens. Hij mateloos gefascineerd door techniek. Zij afgestudeerd aan de kunstacademie van Brussel. Hij aan de HTS in Den Bosch en de HKU van Utrecht. Complementair, inventief en eigenzinnige doeners. Ze experimenteren & spelen, bouwen & bedenken o.a. community art projecten, installaties, sculpturen, schilderingen en dwaze machinerieën. Ze werken in hun atelier in Nijmegen, op locatie, in binnen- en buitenland. Hun werk is opgenomen in diverse particuliere en openbare collecties. Daarnaast ontwikkelen ze kunst- & educatieprojecten op maat. Samen met een diverse groep kunstenaars & techneuten initiëren en realiseren ze uiteenlopende projecten voor diverse middelbare scholen en instellingen. Voor portfolio en cv: www.robverwer.nl en www.megmercx.nl. Voor community- en educatie projecten: www.kunstindeaula.nl.
Contact: bel of app: 024 – 3226631 / 06-21572366
E-MAIL: megmercx@chello.nl